بررسی سرواپیدمیولوژیک ویروس هپاتیت (hgv) g در اهدا کنندگان خون و بیماران همودیالیز، هموفیل و بتاتالاسمی ماژور دارای سابقه بیماری کبدی

چکید ه سابقه و هدف   شیوع hgv و gbv-c در اهداکنندگان خون درکشورهای توسعه یافته برمبنای تشخیص hgv rna و یا تجسس anti-e2 به ترتیب بین 1% تا 5% و 3% تا 14% می باشد.   هدف از این مطالعه بررسی سرواپیدمیولوژیک ویروس هپاتیت (hgv) g در اهداکنندگان خون، بیماران همودیالیز، هموفیل و بتاتالاسمی ماژور دارای سابقه بیماری کبدی در تهران بود.   مواد و روش ها   در این تحقیق که به روش توصیفی انجام شد، نمونه خون از 330 اهداکننده داوطلب، 44 بیمار همودیالیز، 1 6 بیمار هموفیل و 40 بیمار بتاتالاسمی ماژور دارای سابقه بیماری کبدی و hcv یا hbv مثبت، از نظر وضعیت سرواپیدمیولوژیک ویروس هپاتیت g وسنجش میزان درمعرض قرارگیری با این ویروس (hgv) به روش الیزا مورد آزمایش قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل نتایج از آزمون های کای دو (chi-square) و دقیق فیشر (fisher exact test) و برنامه آماری 5/11 spss استفاده شد.   یافته ها   یافته ها نشان دادند که 1 4 نفر (2/ 4 %) از 330 اهداکننده داوطلب خون، 10 نفر (7/22%) از 44 بیمار همودیالیزی، 5 نفر (3/31%) از 16 بیمار هموفیلی و 10 نفر (25%) از 40 بیمار بتاتالاسمی ماژور از نظرhgv anti-e2 مثبت بودند که می تواند نشان دهنده انتقال این ویروس از طریق خون باشد. 10 نفر از بیماران همودیالیز و 4 نفر از بیماران هموفیل و 9 نفر از بیماران بتاتالاسمی ماژور دارای نتایج مثبت هم زمانanti-hgv و anti-hcv بودند. همچنین1 نفر از بیماران همودیالیز و 1 نفر از بیماران هموفیل و 1 نفر از بیماران بتاتالاسمی ماژور تحت مطالعه دارای نتایج مثبت همزمان anti-hgv و hbs ag بودند.   نتیجه گیری   بیماران دریافت کننده مکرر فرآورده های سلولی و پلاسمایی خون از جمله همودیالیز، هموفیل و بتاتالاسمی ماژور شیوع بالایی از hgv را نشان داده اند و به نظر می رسد که این ویروس می تواند از راه خون و فرآورده های خونی منتقل شود. آلودگی مشترک hgv و hcv در گروه های پرخطر تحت مطالعه نشان دهنده فاکتورهای خطر و راه های انتقال مشترک برای این دو ویروس می باشد.   کلمات کلیدی: hgv ، اهداکنندگان خون، همودیالیز، هموفیل ، بتا تالاسمی